در میان بافت تاریخی بجنورد، بنایی باشکوه و ماندگار به نام حسینیه جاجرمی خودنمایی می‌کند؛ اثری که نه‌تنها محلی برای عزاداری و برگزاری مراسم مذهبی بوده، بلکه نمونه‌ای کم‌نظیر از معماری سنتی ایران را نیز به نمایش می‌گذارد.

این حسینیه با حیاط مرکزی، طاق‌نماهای زیبا، مقرنس‌کاری‌های ظریف و کتیبه‌های ارزشمند، همچنان یکی از جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی خراسان شمالی محسوب می‌شود.

تلفیق معماری درون‌گرا با زیبایی‌های اصیل ایرانی

حسینیه جاجرمی نمونه‌ای از معماری سنتی حیاط مرکزی است که به‌عنوان معماری درون‌گرا شناخته می‌شود. در این سبک، تمامی درها، پنجره‌ها و نورگیرها رو به داخل بنا و حیاط مرکزی گشوده می‌شوند. این نوع معماری، که بیشتر در مناطق کویری ایران به کار رفته، در بجنورد چندان رایج نبوده و از این رو، حسینیه جاجرمی را به بنایی منحصربه‌فرد تبدیل کرده است.

طبقه اول این بنا شامل سه اتاق مجزا است که هرکدام دارای طاق‌نماهای خاص و ظریفی هستند. ارتباط میان این اتاق‌ها از طریق درهایی صورت می‌گیرد که همچنان با همان چوب‌های قدیمی پابرجا مانده‌اند. یکی از نکات قابل‌توجه در این بخش، لوح سنگی وقف‌نامه است که در اتاق مرکزی طبقه اول قرار گرفته و اطلاعات ارزشمندی از تاریخچه بنا در اختیار می‌گذارد.

هشتی ورودی و دسترسی به طبقات بالا

در بخش ورودی حسینیه، هشتی زیبایی وجود دارد که فضای بیرونی را به حیاط مرکزی متصل می‌کند. این هشتی از طریق دو رشته پلکان که در گوشه‌های شمال شرقی و جنوب غربی ساختمان قرار دارند، امکان دسترسی به اتاق‌های طبقه بالا را فراهم می‌کند.

در مجموع، ۱۰ پله با عرض ۳۰ سانتی‌متر، ارتفاع ۲۰ سانتی‌متر و طول ۱۳۰ سانتی‌متر به‌طور قرینه در ضلع شرقی و غربی حسینیه جای گرفته‌اند که ترکیب معماری آن‌ها، زیبایی خاصی به این بخش از بنا بخشیده است.